கிறுக்கல்கள் - 178

ஒரு தெளிவான நிர்மலமான ஆகாசம் இருக்கும் இரவில் சீடர்களை மாஸ்டர் அழைத்துப்போய் தன் வானவியல் பாடத்தை துவக்கினார்.

"அதோ பாருங்கள் அதுதான் ஆண்ட்ரொமெடா சுருள் காலக்ஸி. அது நம் பால்வீதியைப்போலவே பெரியது. அது தன்னிடமிருந்து ஒளிக்கற்றைகளை அனுப்புகிறது. உங்களுக்கே தெரியும்; ஒளி ஒரு வினாடிக்கு 1,86,000 மைல்கள் செல்கிறது. ஆண்ட்ரொமெடாவின் ஒளி நம்மை வந்து அடைய இரண்டரை மில்லியன் ஆண்டுகள் ஆகிறது. அதில் நூறாயிரம் மில்லியன் சூரியன்கள் உள்ளன. அவற்றில் பல நம் சூரியனைவிட பல மடங்கு பெரியவை.”

மாஸ்டர் ஒரு சில வினாடி மௌனத்துக்குப்பின் குறும்பு சிரிப்புடன் சொன்னார்: "இப்போது பிரபஞ்சத்துடன் ஒப்பிட்டால் நாம் எங்கே இருக்கிறோம் என்று புரிந்ததல்லவா? வாருங்கள் படுக்கப்போகலாம்!”