ப்ரஹ்மஜ்ஞாநாவலீ மாலை - 3

 

7.

तत्त्वातीतः परात्माऽहं मध्यातीतः परः शिवः ।

मायातीतः परंज्योतिः अहमेवाहम् अव्ययः ॥

tattvātītaḥ parātmā'haṁ madhyātītaḥ paraḥ śivaḥ |

māyātītaḥ paraṁjyotiḥ ahamevāham avyayaḥ ||

த¹த்¹த்¹வாதீ¹த¹: ப¹ராத்¹மா`ஹம்ʼ மத்⁴யாதீ¹த¹: ப¹ர: ஶிவ: |

மாயாதீ¹த¹: ப¹ரம்ʼஜ்யோதி¹: அஹமேவாஹம் அவ்யய: ||

(அஹங்காரம், மஹத் முதலிய) தத்துவங்களுக்கு அப்பாற்பட்டவன் நான்; சாமானியர்களுக்கு அப்பாற்பட்ட மங்களமானவன். மாயைக்கும் அப்பாற்பட்ட பரம ஒளி நான்; நானே மாற்றமும் அழிவும் அற்றவன்.

8.

नानारूपव्यतीतोऽहं चिदाकारोऽहम् अच्युतः ।

सुखरूपस्वरूपोऽहम् अहमेवाहम् अव्ययः ॥

nānārūpavyatīto'haṁ cidākāro'ham acyutaḥ |

sukharūpasvarūpo'ham ahamevāham avyayaḥ ||

நாநாரூப¹வ்யதீ¹தோ¹`ஹம்ʼ சி¹தா³கா¹ரோ`ஹம் அச்¹யுத¹: |

ஸுக²ரூப¹ஸ்வரூபோ¹`ஹம் அஹமேவாஹம் அவ்யய: ||

பற்பல ரூபங்களையும் கடந்தவன் நான்; தூய அறிவு நான்; என் நிலை வழுவாதவன். சுகமே வடிவானவன்; நானே மாற்றமும் அழிவும் அற்றவன்.

9.

मायातत्कार्यदेहादि मम नास्त्येव सर्वदा ।

स्वप्रकाशैकरूपोऽहम् अहमेवाहम् अव्ययः ॥

māyātatkāryadehādi mama nāstyeva sarvadā |

svaprakāśaikarūpo'ham ahamevāham avyayaḥ ||

மாயாத¹த்¹கா¹ர்யதே³ஹாதி³ மம நாஸ்த்¹யேவ ஸர்வதா³ |

ஸ்வப்¹ரகா¹ஶைக¹ரூபோ¹`ஹம் அஹமேவாஹம் அவ்யய: ||

மாயையோ உடல் போன்ற அதன் காரியமோ என்னிடத்தில் எப்போதும் இல்லை. சுய பிரகாசனான ஒரே ரூபம் நான்: நானே மாற்றமும் அழிவும் அற்றவன்.