மனீஷா பஞ்சகம் - 4

ब्रह्मैवाहमिदं जगच्च सकलं चिन्मात्रविस्तारितं
सर्वं चैतदविद्यया त्रिगुणयाऽशेषं मया कल्पितम् ।
इत्थं यस्य दृढा मतिः सुखतरे नित्ये परे निर्मले
चाण्डालोऽस्तु स तु द्विजोऽस्तु गुरुरित्येषा मनीषा मम ॥ २ ॥

ப்³ரஹ்மைவாஹமித³ம்ʼ ஜக³ச்ச ஸகலம்ʼ சின்மாத்ரவிஸ்தாரிதம்ʼ

ஸர்வம்ʼ சைதத³வித்³யயா த்ரிகு³ணயா(அ)ஸே²ஷம்ʼ மயா கல்பிதம் |

இத்த²ம்ʼ யஸ்ய த்³ருʼடா⁴ மதி​: ஸுக²தரே நித்யே பரே நிர்மலே

சாண்டா³லோ(அ)ஸ்து ஸ து த்³விஜோ(அ)ஸ்து கு³ருரித்யேஷா மனீஷா மம ||  2 ||

“நான் பரம்பொருளே. மேலும் இந்த முழு உலகமும் சுத்த சைதன்யத்தின்
வெளிப்பாடே. இந்த உலகமும் (இதைக் குறித்த இப்படிப்பட்ட எண்ணங்களும்)
சிறிதும் மிச்சமின்றி (ஸத்த்வம், ரஜஸ், தமஸ் ஆகிய) முக்குணங்களுடைய
அஞ்ஞானத்தினால் (மாயையினால்) (பரம்பொருளான) என்மீது கல்பிக்கப்பட்டது
(கயிற்றில் பாம்புபோல், அன்றியும் உண்மையானதல்ல).” என்ற எண்ணத்துடன் (உலக ஸுகங்களுக்கு) அப்பாற்பட்டதான ஸுக (ஸ்வரூபமானதும்) அழிவற்றதும்
(அனைத்திலும்) உயர்ந்ததும் மாசற்றதுமான (உண்மையில்) யாரது புத்தியானது
திடமாக (ஒடுங்கி)யுள்ளதோ, அப்படிப்பட்டவர் சண்டாளராகட்டும், அல்லது
ப்ராஹ்மணராகட்டும், அவர் குருவாக (மதிக்கத்தக்கவர்) என்பது எனது தீர்மானம்.