सर्वात्मत्वमिति
स्फुटीकृतमिदं यस्मादमुष्मिन् स्तवे
तेनास्य
श्रवणात्तदर्थमननाद्ध्यानाच्च सङ्कीर्तनात् ।
सर्वात्मत्वमहाविभूतिसहितं
स्यादीश्वरत्वं स्वतः var ततः
सिद्ध्येत्तत्पुनरष्टधा
परिणतं चैश्वर्यमव्याहतम् ॥ १०॥
ஸர்வாத்மத்வமிதி ஸ்பு²டீக்ருʼதமித³ம்ʼ யஸ்மாத³முஷ்மின் ஸ்தவே
தேனாஸ்ய ஶ்ரவணாத்தத³ர்த²மனனாத்³த்⁴யானாச்ச ஸங்கீர்தனாத் |
ஸர்வாத்மத்வமஹாவிபூ⁴திஸஹிதம்ʼ ஸ்யாதீ³ஶ்வரத்வம்ʼ ஸ்வத: var தத:
ஸித்³த்⁴யேத்தத்புனரஷ்டதா⁴ பரிணதம்ʼ சைஶ்வர்யமவ்யாஹதம் || 10||
சருவமும்
தானா நன்றாய்ச் சாற்றும் இத்தோத்திரத்தின்
சிரவணம்
தன்னால் அர்த்த சிந்தனம் தியானம் கானம்
புரிவதால்
எல்லாம் தானாம் பூதிசேர் ஈஶன்
தன்மை
மருவிடும்
மற்றும் எட்டாம் மடிவறு செல்வம் தானே.
-நிறைந்தது-
No comments:
Post a Comment