ஸ்ரீ த³க்ஷிணாமூர்த்தி ஸ்தோத்ரம் - 7

राहुग्रस्तदिवाकरेन्दुसदृशो मायासमाच्छादनात्

सन्मात्रः करणोपसंहरणतो योऽभूत्सुषुप्तः पुमान् ।

प्रागस्वाप्समिति प्रबोधसमये यः प्रत्यभिज्ञायते

तस्मै श्रीगुरुमूर्तये नम इदं श्रीदक्षिणामूर्तये ॥ ६॥

ராஹுக்³ரஸ்ததி³வாகரேந்து³ஸத்³ருʼஶோ மாயாஸமாச்சா²த³னாத்

ஸன்மாத்ர​: கரணோபஸம்ʼஹரணதோ யோ(அ)பூ⁴த்ஸுஷுப்த​: புமான் |

ப்ராக³ஸ்வாப்ஸமிதி ப்ரபோ³த⁴ஸமயே ய​: ப்ரத்யபி⁴ஜ்ஞாயதே

தஸ்மை ஶ்ரீகு³ருமூர்தயே நம இத³ம்ʼ ஶ்ரீத³க்ஷிணாமூர்தயே ||  6||

இராகு பற்று இரவி திங்கள் எனஉளன் மாயைமூடப்

பராஉளம் ஒடுங்கத் தூங்கி பரவிட உணரும் காலம்

புரா உறங்கினன் நான்என்று போதனாம் எவன் புமானாய்ச்

சராசர குருவாம் அந்தத் தக்ஷிணாமூர்த்தி போற்றி