உள்ளது நாற்பது - 10

 

உலகறிவு மொன்றா யுதித்தொடுங்கு மேனு

முலகறிவு தன்னா லொளிரு – முலகறிவு

தோன்றிமறை தற்கிடனாய்த் தோன்றிமறை யாதொளிரும்

பூன்றமா மஃதே பொருள்.

உலகுஅறிவும் ஒன்றாய் உதித்து ஒடுங்குமேனும்

உலகுஅறிவு தன்னால் ஒளிரும் – உலகுஅறிவு

தோன்றி மறைதற்கு இடனாய் தோன்றிமறையாது ஒளிரும்

பூன்றமாம் அஃதே பொருள்.

உலகமும் அறிவும் ஒன்றாகவே உதிக்கின்றன; ஒன்றாகவே அவை ஒடுங்குகின்றன. (மனதிற்கும் புத்திக்கும் அதிக வேறுபாடில்லை. திடமாக இருப்பது அறிவு; சலனப்படுவது மனது) இருந்தாலும் அறிவாலேயே உலகமானது ப்ரகாசிக்கிறது. இந்த உலகமும் அறிவும் தோன்றி மறைவதற்கான இடமாக இருப்பதும் தனக்கு தோற்றமோ மறைவோ இல்லாது இருப்பதுமான பூர்ணமான வஸ்து எதுவோ அதுவே மெய்ப்பொருளாகும்.

धिया सहोदेति धियास्तमेति लोकस्ततो धीप्रविभास्य एषः ।

धीलोकजन्मक्षयधाम पूर्णं सद्वस्तु जन्मक्षयशून्यमेकम् ॥ ९ ॥

தி⁴யா ஸஹோதே³தி தி⁴யாஸ்தமேதி லோகஸ்ததோ தீ⁴ப்ரவிபா⁴ஸ்ய ஏஷ​: |

தீ⁴லோகஜன்மக்ஷயதா⁴ம பூர்ணம்ʼ ஸத்³வஸ்து ஜன்மக்ஷயஶூன்யமேகம் || 9 ||